Een normale dag op zee.
De dag begint heel normmaal. We zeilen rustig met een lekker gangetje door de buitjes heen die ons nog steeds omringen. Plotseling trekt de wind weer wat aan en versneld de Pooh. Nog geen reden voor ongerustheid, die is er in ieder geval niet aan boord. Alles gaat rustig en beheerst aan boord. Zzzzt…….. Rsssst watt nu het grootzeil ligt aan dek!! Maar vervelender is, het deel boven de een na laatste zeillat en de top van het zeil hangt aan de bovenste zaling. Dat is mooi balen, grootzeil doormidden. Nou ja eerst maar zien dat we de rest van het zeil fatsoenlijk op de giek krijgen. Inmiddels regent het weer pijpenstelen. We klaren de klus, zeiknat zitten we in de doghouse uit te puffen. Even later valt ook het resterende deel op de giek. O.K. nu alles beneden is kunnen we een plan trekken. De genua staat nog op de boom en alles lijkt onder controle. We varen steeds 6 kn gaat lekker zo, we nemen een bak koffie. Wanneer we even later achterom kijken zien we een witte muur van wind en regen recht op ons afkomen. Verdorie een White Squall, de meest gevaarlijke onder de squalls.Ik ren naar buiten en probeer uit alle macht de genua in te rollen de wind is al toegenomen naar 25kn de genua rukt en klappert aan de boom. Tot mijn grote ergernis loopt de trommel van de roller ook nog vast! Nu wil het zeil niet meer helemaal in rollen. Het wind alarm gaat af piep,piep, piep,piep, piep,piep, dat gebeurt pas bij 45kn wind of wel windkracht 8 a 9.
Striemende regen en lawaai of er een goederentrein voorbij dendert. Yorick probeert met de schoten wat rust te brengen in het wild geworden zeil. Uitrollen maar weer, nog een keer proberen. Langzaam lukt het om het iets in te rollen. Zien kunnen we het allang niet meer, door de striemende regen is het zicht naar het voordek tot bijna a nul gereduceerd. Verstaan doen we elkaar ook niet meer, handgebaren is het enige communicatie middel geworden. Er moet wel iets stuk gaan. Plotseling een KNAL De hele rails en het beslag van de spiboom komt los van de mast. De spiboom is als een speer over dek geschoten en in de voetrail blijven steken. De genua nog wild slaand aan het uiteinde van de loshangende boom. Nu moeten we naar voren, aangelijnd en op de knieën en kruipen we over het dek. Weten de zaak los te krijgen, de boom te bergen en lukt het de roller gangbaar te krijgen. Gelukkig is de wind iets afgenomen tot een 30kn en regent het wat minder. Zeil ingerold klaar, rust aan boord. Doorweekt en koud zitten we binnen. Nu koffie, en nadenken over alternatieven.
Na een uurtje is de wind tot rust gekomen en rollen we de genua weer uit. Kunnen niet de koers zeilen die we graag willen. Maar ach, het is ongeveer in de goede richting. Zetten de Bazaan ook bij en halen zo, toch nog altijd 6kn snelheid. Het grootzeil is niet te repareren onderweg dus laten we dat even voor wat het is. Bij het ontwerp van de Pooh ben ik uitgegaan dat het bazaanzeil gebruik kon worden als grootzeil ingeval van nood. Het heeft dan het oppervlakte gelijk aan dat van het grootzeilen eenmaal gereefd, altijd nog een heel zeil. Maar dit is geen nood, hooguit vervelend. Voor de kapotte rail bedenken we een oplossing. Even wat zagen, schroeven een uur later varen we weer op de uitgeboomde genua. 5 in de klok Happy Hour, en heerlijke zelfgemaakte spaghetti Carobonade is het begin van een rustige avond. We zeilen weer, en met 7 kn varen we de avond in.
Aan boord is de bioscoop weer geopend voor deel 2 van de film Papillon
Na afloop snel naar bed, welterusten dat hebben we verdiend……
No comments:
Post a Comment