Dinsdag 16 oktober Laatste nacht op zee, het was een erg rustig zeilen. Niet al te snel het houd met 5 kn wel op en willen voor donker binnen te zijn moeten we door zeilen. We halen alles uit de kast en trimmen de Pooh maximaal met een beetje mazzel zijn we om 18.00 binnen in de vissershaven van Ad Dakhla in zuid Marokko. Uiteindelijk lukt het om al zeilend tot in de baai te komen. We hebben wel het hele traject gezeild! .OK zijn beetje laat binnen. Net donker en dat is hier op deze breedte al om 19.00 plaatselijke tijd. De andere twee ZAT 2012 schepen liggen al binnen. Zij hebben het hele circus van inklaren al achter de rug. Nu wij!!
Net vast of de hele horde komt aan boord Douane, Politie, Marine, en Havendienst. Totaal 13 man sterk die alles controleren, schrijven allemaal de zelfde gegevens op en controleren daarna elkaar weer. Maar aardig zijn ze, zoals iedereen hier aardig en voorkomend is. Wel zijn ze erg geïnteresseerd wat we nu precies komen doen, het is een gevoelig politiek gebied. Maar wij vinden dat het Marokko is en dan is het goed. Eerst een biertje dan maar. Voor we kunnen gaan slapen is er veel beweging op de vissersschepen voor ons. Een grote trawler maakt zich klaar om er tussen uit te gaan. Dat is lastig wanneer je nummer twee voor de wal ligt in een pak van twaalf. Een stoelen dans van pirouetten draaiende schepen vissersschepen ontstaat. De trawler komt langzaam achteruit en loopt op twee meter langs de Pooh. Het hele circus botst en knots tegen elkaar, maar na een half uur ligt iedereen weer vast. Het wordt weer rustig, we kunnen naar bed. Slapen zonder wakker te worden voor een wachtje. Uitslapen dus!!
Woensdag 17 oktober. Dat is prettig wakker worden, na een ononderbroken nacht slapen van 10uur lang. Nu eens zien of we vandaag naar de anker plek voor het hotel Bab Al Bahr kunnen. Hallo, dat gaat zomaar niet!! De haven dienst zegt nee, de politie weet het niet , de militairen misschien. En die militairen hebben het voor het zeggen want we moeten in militair gebied ankeren. Het wordt in gang gezet en we horen later meer, beloofd men ons. Maar later is veel later, een uur zijn er twee, twee zijn er vier en vier uur is al bijna meer dan acht, dus dat is de volgende dag. Maar wat maakt het allemaal uit we liggen prima. We proberen ook goedkoop diesel te tanken er zal, zo beloofd men ons een "mannetje" komen. Die met tankwagen diesel "mazoet"´komt brengen, voor hem geld dezelfde routine als bij de ambtenaren. Wachten, wachten niet komen. Zo kabbelt de dag voorbij, beetje opruimen en boekje lezen. Nog maar eens vroeg naar bed vanavond. Morgen gaat alles goed komen is ons beloofd.
Donderdag 18 oktober Mijn vriend Karim, de eigenaar van het hotel komt weer lang om de zaken voor het ankeren in orde te maken. Bellen, bellen, ambtenaren bellen en nog meer mensen bellen. hij gaat over tot actie en stapt in zijn pick-up en zal bij zijn hooggeplaatste vriend persoonlijk langs gaan, om het in orde maken. Wij kunnen momenteel niet meer doen dan afwachten. Tijd voor serieuze klussen. Er is nog een grootzeilval die de mast weer in moet. Ik word de hoofdmast gehesen en zit relax in mij stoeltje op 25 meter hoogte van het uitzicht te genieten en pruts het lijntje met gewichtjes door het schijfhuis. Nu de taak voor Yorick om het lijntje onder bij de mast te pakken te krijgen en de val aan het einde te bevestiging. Ik heb tijd zat om gewapend met teflonspray alle schijven van de blokken gangbaar te maken. Het lukt en niet veel later zit de val weer ingeschoren en kan ik naar beneden al sprayend om de tracks van grootzeilkarren van een nieuw laagje Teflon te voorzien. Een mast klaar, nog een te gaan! Nu nog de bazaanmast in om de bazaangenaker val in te scheren. Weer boven in, maar nu wat lager. Alles klaar en kan ik naar beneden al sprayend om de tracks van bazaanzeilkarren van een nieuw laagje Teflon te voorzien. Zo ook weer klaar, alle lijnen lopen weer soepel. Nu kunnen we twee genakers zetten, een op de hoofd mast en een op de bezaan. Mast in hijsen wordt een sport, de ander ZAT deelnemers willen ook de zaak boven gecontroleerd hebben op schavielen. Ik laat me maar weer een mast in hijsen en controleer de zaak, gelukkig niets te zien alles is in orde. De rest van de dag breng ik door achter pc, Yorick gaat Ad Dakhla onveilig maken. De deelnemers van de ZAT gaan de vissersvloot bekijken en komen uiteindelijk terug met een grote zak sardines, drie tonijnen en wat witvis tijd voor BBQ maar niet vandaag, morgen maar. Vandaag eten alle ZAT deelnemers bij de Mathiba aan boord sushi.
Vrijdag 19 oktober De dag begint hoopvol, het lijkt erop dat de toestemming er komt om te ankeren. Dat is prettig want het barst van de vliegen hier in de vissershaven. Echter nog heel even wachten. Dat wachten brengen we zinvol door, met reparatie van een afgebroken scepter. Nog voor de klus geklaard is horen we dat we mogen. We gooien snel los en motoren naar de ankerlocatie .Vanwege ondiepte kunnen we niet vlak voor het hotel liggen maar dicht genoeg om er met de bijboot naar toe te kunnen. Pracht plek aan de west kant ad Dakhla aan de oost kant de eindeloze Sahara. Nu even de stad in voor wat vers spul, voor de grote BBQ op achterdek van de Pooh vanavond. Wanneer de BBQ start is het donker en wind wat toegenomen, de BBQ verhuist naar het zwemplatform een staat daar uit de wind. Het grote doghouse op Pooh bied beschutting en de eerste sardines komen door. Het wordt een gezellig avond.
Zaterdag 20 oktober Tijd voor een hernieuwde kennismaking met Ad Dakla Ik was hier in 2010 voor het eerst met de Pooh er is niet veel veranderd. Men doet zijn best om er iets moois van te maken en dat lukt heel aardig. We slenteren door de stad ontdekken aardige tentje waar ze in het raam een BBQ hebben geïnstalleerd en binnen staat het blauw van de rook. We besluiten om hier de lunch te nuttigen. Kiezen gehaktrolletjes met salade, brood en cola voor het spoelen. Onze buurman eet hetzelfde, evenals de politie functionaris die voor ons zit en zij zien er gezond uit, dat moet dus goed komen. Hygiëne staat niet hoog op de agenda. Maar zolang het goed doorbakken is en je met de juiste hand eet, bestek hebben ze niet, dan gaat het goed. De Cola moet bacteriën in de salade maar neutraliseren. We rekenen €3 af voor ons tweeën en lopen verder. Kopen brood en groente en wat vishaken die we eerder verspeeld hebben op de reis.
Zondag 21 oktober Vandaag is het dieseltank vullen dag! Gezien de prijs van diesel hier. Gaan we de voortank ook vullen dat is 600 liter extra we hoeven daardoor onderweg nergens meer duur te tanken. En komen zo ook weer in Nederland volgend jaar tegen geringe kosten. Even een vergelijking wanneer we getankt hadden in Europa of elders waren we voor de volle tanks €2250 kwijt en nu maar €830. We moeten dan wel zes keer heen en weer met de bijboot met Jerrycans om de voortank te vullen, maar ach voor die prijs moeten we niet zeuren en we hebben tijd in overvloed. Vanavond gaan in het hotel van Karim eten, het is immers onze laatste dag in Marokko. Morgen gaat de ZAT vloot verder richting Dakar in Senegal.
No comments:
Post a Comment