Aankomst Dakar

27-10-2012

Bij zonsopkomst lopen we onder de kaap door en worden begroet door een grote school dolfijnen. Een mooiere ontvangst in Afrika is niet denkbaar.   We varen om ile Goree,  bekijken het met gemengde gevoelens, mooi eilandje de historie is minder fraai. De naam is afgeleid van het Zuid-Hollandse eiland “Goeree. Goedereede of kortweg Goeree dat betekent veilige haven” veilige haven een vreemde naam voor een eiland waar tussen 1768 en 1848 miljoenen slaven uit heel Afrika werden verzameld om te worden verscheept naar Amerika‘.Het eiland kwam in 1617 in eigendom van de West-Indische Compagnie. Mensen van de WIC  gaven het de naam Goeree, dat verbasterd werd tot Gorée.
Ze lieten er twee forten bouwen; fort Nassau en fort Oranje. Zestig jaar later werd het eiland Frans en later Brits. We overwegen om de Nederlandse vlag te planten om zo weer bezit komen van het eiland we laten het maar voor wat het is, eigendom van Senegal.

We laten het anker vallen voor de CDV. Zodra  het zit, springen we overboord en zwemmen zweet en luchtjes van ons af. Het is goed liggen hier en gaan naar de kant om ons te melden. Weinig te beleven het is offerfeest dus is alles gesloten dit weekendende ook niet inklaren dan maandag maar, banken ook dicht, geen CFA geld dus we leven op de lat in de jachtclub. Betalen als de bank open zijn op maandag. Dan Zondag ook maar op de lat.

Op weg naar Dakar, Senegal

23 oktober 2012
Een eerste nachtje op zee is altijd even inslingeren gelukkig staat er zeer weinig wind dus dobberen we de nacht door. Pas heel vroeg komt er genoeg wind om van enige voortgang sprake te zijn. Yep de wind trekt nog meer aan en we stuiven onder voltuig, dit wil zeggen Genua, Grootzeil en Bazaan de dag door de avond in en raggen zo ook de avond in . Wie doet ons wat, gemiddelde van 9 kn en uitschieters naar 11 kn. Zo zijn we er donderdag wel, we rekenen ons rijk! In de nacht wordt het een beetje te gek, we surfen van de aanzwellende golven af en tikken geregeld 13 kn+ aan. De genua wegrollen is de eerste keus. De snelheid zakt naar een bescheiden 8kn morgen maar verder zien.

24 oktober.
Dat is suf wakker worden zeg, de snelheid is afgenomen tot 7 kn. Door de achterop komende golven heeft de stuurautomaat het soms moeilijk, we veranderen van tactiek.
Het bazaanzeil gaat neer tuigen de boom op zetten genua aan loef en grootzeil naar lij. Zo gaat die lekker. Zeilen de dag stuk en de nacht rustig door. Wat opvalt, is het gebrek aan vis . Hadden we bij voorgaande reizen iedere ochtend wel vliegendevisen aan boord liggen, vingen we een stuk of wat tonijnen nu helemaal niets. Ook zien we bitter weinig dolfijnen.

25 oktober.
We hebben weer eens een nachtje doorgeslapen niets te beleven.De enige onderbreking is het Zeilen Toertocht radionetje om 00.00uur wisselen we positie's uit en duiken vervolgens weer de kooi in, een man heeft wacht te kooi in het Doghouse. Wekkertje op een half uur de AISWatchmate op 12mijl range, en ogen toe. Er is op dit stuk water helemaal niets te beleven. We blijven altijd 40 mijl uit de kust, zover komen de locale vissertjes niet.
De zon komt op, zo ook een diarree aanval bij Yorick
We zien het gedurende de dag nog aan. Half uur liggen en 10minuten zitten op toilet is niet grappig. In de avond is de tijd daar voor Imodium pillen en ORS Meedraaien in de wacht is er niet meer bij, ik heb dus de avondwacht, nachtwacht en hondenwacht.Ik strijk grootzeil en laat allen de genua staan, zo zeilen we met een gangetje van 5kn rustig de nacht in. Ik nestel mij comfortabel met kussens en deken in het doghouse, laten het voortaan maar Poohhouse noemen!.
Voor Yorick is "to pooh" even niet grappig.

26 oktober
Heerlijk geslapen in het Poohhouse, niets te beleven geen schip gezien!
De patent ziet er een stuk beter uit al is een bak koffie nog niet gewenst..
NU vragen jullie zich misschien af hoe komen die berichten allemaal op de Blogger, Facebook en Twitter. We hebben daarvoor aan boord de beschikking over een mail systeem via een SSB kortegolfzender.
Dat gaat langzaam maar werkt wereldwijd waar de Pooh zich ook bevind. Ook midden op de oceaan! Zo kunnen we Email versturen/ontvangen, weerberichten ontvangen en de Blog bijhouden.Twitter, SMS en Email kunnen we verzenden via onze Inmarsat satelliet telefoon. Daarmee zijn we wereldwijd telefonisch bereikbaar.In havens maken we indien beschikbaar gebruik van WiFi of Internetcafe en zo min mogelijk van eigen de GSM. Wel kopen we soms een plaatselijke Internet Dongel.
Langzaam naderen we Dakar in Senegal. Het wordt tijd voor de laatste warme Hollandse hap aan boord nog een nachtje! Hier is het wel druk met schepen Dakar is een drukke haven.!!

Morgenochtend aanloop van het tweede West Afrikaanse land dat we zullen aandoen op de Zeilen Atlantische Toertocht 2012

Even uitklaren

Maandag 22 oktober
Nog even snel naar de wal voor verse groente en warme broden. We halen het anker op, dat komt op met goud geel woestijnzand op de vloeden. Niets vette bagger of troep, schoon en glimmend, zelfs de ketting is brandschoon. We varen terug naar de visserhaven om uit te klaren. De Mathiba en Sylfer liggen al voor de wal, wij sluiten aan. Gewapende met paspoorten sukkelen we in de bloedhitte naar de Capitainerie, het grote wachten begint. De Captain is even in vergadering, komt zo! Geduld we wachten wel, na anderhalf uur "misschien beter u terug komt om 1 uur" tuurlijk yoh, om een uur dan maar. Klokslag 13uur staan we weer voor de deur bij de captain. Excuus captain is effe lunchen, "beter is 15 uur terug" Ik proberen een ander route, dan maar eerst naar Politie en Douane. Politie neemt paspoorten in om ze te stempelen. Ok, dat is een. Douane is aan het begin van de pier 1km verder een behulpzame bewaker rijd ons er heen. Er ontstaat een felle discussie tussen bewaker, douane en de gearriveerde politie. Mijn Marokkaans is wat roestig, maar uit het geschreeuw en het volume waarop, zie ik enkele problemen naderen. Probleem, bewaker zonder strepen en pet heeft douane man met pet en veel strepen eens flink de waarheid gezegd. Douane man pareert, en sommeert de man terug te keren naar de hete zeecontainer 1.5 km terug en die te bewaken zoals hem eerder is opgedragen. Douane man controleert onze inklaring formulieren schud zijn hoofd en roept de politie erbij. Meer verbaal geweld tussen pet en twee man politie in burger. Ach, un problem, niet grande een petit, dat valt dan weer mee.Druk overleg, probleem twee komt door mij. Ik was hier eerder 2 jaar geleden en waar is dan mijn witte papiertje. Gewoon thuis in Olande. Probleem drie het nummer op blauw formulier en dat in mijn paspoort klop niet en waar is die meneer met het andere nummer in zijn paspoort. Douane man heeft een oplossing en dat is op het hoofdkantoor in Ad dakhla. Om van het terrein af te mogen en de stad in te gaan moeten we onze paspoorten terug, die krijgen we. Douaneman ziet ons dilemma en bied aan om ons er heen te rijden in zijn privé-auto. Douane kantoor is bij het vliegveld en daar volg wederom wachten op de verantwoordelijke persoon eerst de een dan een ander, uiteindelijk na een uur is de juiste persoon er papieren worden doorgeworsteld. Ach, meneer met nummer in paspoort is met vliegtuig naar huis. De baas snapt het probleem en verteld dat er eerder al verkeerd is ingevuld in de haven van Rabat en vervolgens weer in Agadir. En openstapeling van foutjes met stempeltjes en nummers De man stempelt alles voor ons af, alles in orde nu. Papiertje voor politie gestempeld, we kunnen terug. Nu gaat alles ineens heel snel, stempels in paspoorten nu allen nog controle aan boord van de douane man en even betalen bij captain Warempel de captain is er, maar moeten niet bij hem zijn " #$*@f" we moeten beneden zijn voor een factuur bij de betaal afdeling we betalen wel helemaal € 25 voor een week.Snel naar de Pooh, douane man staat al op de kade. Even aan boord kijken niets te melden? Nee, dan kunt u gaan, Bon Voyage.
De ZAT schepen gooien los en varen een blad stille oceaan op. Volgende haven Dakar in Senegal

Een weekje Ad Dakhla

Dinsdag 16 oktober Laatste nacht op zee, het was een erg rustig zeilen. Niet al te snel het houd met 5 kn wel op en willen voor donker binnen te zijn moeten we door zeilen. We halen alles uit de kast en trimmen de Pooh maximaal met een beetje mazzel zijn we om 18.00 binnen in de vissershaven van Ad Dakhla in zuid Marokko. Uiteindelijk lukt het om al zeilend tot in de baai te komen. We hebben wel het hele traject gezeild! .OK zijn beetje laat binnen. Net donker en dat is hier op deze breedte al om 19.00 plaatselijke tijd. De andere twee ZAT 2012 schepen liggen al binnen. Zij hebben het hele circus van inklaren al achter de rug. Nu wij!!

Net vast of de hele horde komt aan boord Douane, Politie, Marine, en Havendienst. Totaal 13 man sterk die alles controleren, schrijven allemaal de zelfde gegevens op en controleren daarna elkaar weer. Maar aardig zijn ze, zoals iedereen hier aardig en voorkomend is. Wel zijn ze erg geïnteresseerd wat we nu precies komen doen, het is een gevoelig politiek gebied. Maar wij vinden dat het Marokko is en dan is het goed. Eerst een biertje dan maar. Voor we kunnen gaan slapen is er veel beweging op de vissersschepen voor ons. Een grote trawler maakt zich klaar om er tussen uit te gaan. Dat is lastig wanneer je nummer twee voor de wal ligt in een pak van twaalf. Een stoelen dans van pirouetten draaiende schepen vissersschepen ontstaat. De trawler komt langzaam achteruit en loopt op twee meter langs de Pooh. Het hele circus botst en knots tegen elkaar, maar na een half uur ligt iedereen weer vast. Het wordt weer rustig, we kunnen naar bed. Slapen zonder wakker te worden voor een wachtje. Uitslapen dus!!

Woensdag 17 oktober. Dat is prettig wakker worden, na een ononderbroken nacht slapen van 10uur lang. Nu eens zien of we vandaag naar de anker plek voor het hotel Bab Al Bahr kunnen. Hallo, dat gaat zomaar niet!! De haven dienst zegt nee, de politie weet het niet , de militairen misschien. En die militairen hebben het voor het zeggen want we moeten in militair gebied ankeren. Het wordt in gang gezet en we horen later meer, beloofd men ons. Maar later is veel later, een uur zijn er twee, twee zijn er vier en vier uur is al bijna meer dan acht, dus dat is de volgende dag. Maar wat maakt het allemaal uit we liggen prima. We proberen ook goedkoop diesel te tanken er zal, zo beloofd men ons een "mannetje" komen. Die met tankwagen diesel "mazoet"´komt brengen, voor hem geld dezelfde routine als bij de ambtenaren. Wachten, wachten niet komen. Zo kabbelt de dag voorbij, beetje opruimen en boekje lezen. Nog maar eens vroeg naar bed vanavond. Morgen gaat alles goed komen is ons beloofd.

Donderdag 18 oktober Mijn vriend Karim, de eigenaar van het hotel komt weer lang om de zaken voor het ankeren in orde te maken. Bellen, bellen, ambtenaren bellen en nog meer mensen bellen. hij gaat over tot actie en stapt in zijn pick-up en zal bij zijn hooggeplaatste vriend persoonlijk langs gaan, om het in orde maken. Wij kunnen momenteel niet meer doen dan afwachten. Tijd voor serieuze klussen. Er is nog een grootzeilval die de mast weer in moet. Ik word de hoofdmast gehesen en zit relax in mij stoeltje op 25 meter hoogte van het uitzicht te genieten en pruts het lijntje met gewichtjes door het schijfhuis. Nu de taak voor Yorick om het lijntje onder bij de mast te pakken te krijgen en de val aan het einde te bevestiging. Ik heb tijd zat om gewapend met teflonspray alle schijven van de blokken gangbaar te maken. Het lukt en niet veel later zit de val weer ingeschoren en kan ik naar beneden al sprayend om de tracks van grootzeilkarren van een nieuw laagje Teflon te voorzien. Een mast klaar, nog een te gaan! Nu nog de bazaanmast in om de bazaangenaker val in te scheren. Weer boven in, maar nu wat lager. Alles klaar en kan ik naar beneden al sprayend om de tracks van bazaanzeilkarren van een nieuw laagje Teflon te voorzien. Zo ook weer klaar, alle lijnen lopen weer soepel. Nu kunnen we twee genakers zetten, een op de hoofd mast en een op de bezaan. Mast in hijsen wordt een sport, de ander ZAT deelnemers willen ook de zaak boven gecontroleerd hebben op schavielen. Ik laat me maar weer een mast in hijsen en controleer de zaak, gelukkig niets te zien alles is in orde. De rest van de dag breng ik door achter pc, Yorick gaat Ad Dakhla onveilig maken. De deelnemers van de ZAT gaan de vissersvloot bekijken en komen uiteindelijk terug met een grote zak sardines, drie tonijnen en wat witvis tijd voor BBQ maar niet vandaag, morgen maar. Vandaag eten alle ZAT deelnemers bij de Mathiba aan boord sushi.

Vrijdag 19 oktober De dag begint hoopvol, het lijkt erop dat de toestemming er komt om te ankeren. Dat is prettig want het barst van de vliegen hier in de vissershaven. Echter nog heel even wachten. Dat wachten brengen we zinvol door, met reparatie van een afgebroken scepter. Nog voor de klus geklaard is horen we dat we mogen. We gooien snel los en motoren naar de ankerlocatie .Vanwege ondiepte kunnen we niet vlak voor het hotel liggen maar dicht genoeg om er met de bijboot naar toe te kunnen. Pracht plek aan de west kant ad Dakhla aan de oost kant de eindeloze Sahara. Nu even de stad in voor wat vers spul, voor de grote BBQ op achterdek van de Pooh vanavond. Wanneer de BBQ start is het donker en wind wat toegenomen, de BBQ verhuist naar het zwemplatform een staat daar uit de wind. Het grote doghouse op Pooh bied beschutting en de eerste sardines komen door. Het wordt een gezellig avond.

Zaterdag 20 oktober Tijd voor een hernieuwde kennismaking met Ad Dakla Ik was hier in 2010 voor het eerst met de Pooh er is niet veel veranderd. Men doet zijn best om er iets moois van te maken en dat lukt heel aardig. We slenteren door de stad ontdekken aardige tentje waar ze in het raam een BBQ hebben geïnstalleerd en binnen staat het blauw van de rook. We besluiten om hier de lunch te nuttigen. Kiezen gehaktrolletjes met salade, brood en cola voor het spoelen. Onze buurman eet hetzelfde, evenals de politie functionaris die voor ons zit en zij zien er gezond uit, dat moet dus goed komen. Hygiëne staat niet hoog op de agenda. Maar zolang het goed doorbakken is en je met de juiste hand eet, bestek hebben ze niet, dan gaat het goed. De Cola moet bacteriën in de salade maar neutraliseren. We rekenen €3 af voor ons tweeën en lopen verder. Kopen brood en groente en wat vishaken die we eerder verspeeld hebben op de reis.

Zondag 21 oktober Vandaag is het dieseltank vullen dag! Gezien de prijs van diesel hier. Gaan we de voortank ook vullen dat is 600 liter extra we hoeven daardoor onderweg nergens meer duur te tanken. En komen zo ook weer in Nederland volgend jaar tegen geringe kosten. Even een vergelijking wanneer we getankt hadden in Europa of elders waren we voor de volle tanks €2250 kwijt en nu maar €830. We moeten dan wel zes keer heen en weer met de bijboot met Jerrycans om de voortank te vullen, maar ach voor die prijs moeten we niet zeuren en we hebben tijd in overvloed. Vanavond gaan in het hotel van Karim eten, het is immers onze laatste dag in Marokko. Morgen gaat de ZAT vloot verder richting Dakar in Senegal.

A day of Disaster

Maandag 15 oktober.2012
De hele nacht niets gebeurt, wel klappert het zeilen flink in de
steeds maar verder afnemende wind. Het gaat af en toe flink te keer.
We loeven steeds meer op om maar druk in het zeil te houden. Slapen
wil al lang niet meer lukken door het geweld van het klapperende zeil.
Zodra het licht wordt gaat de boom eruit en varen we meer over
bakboord halve wind op de kust aan. Niet waar we heen moeten maar
beter dat het lawaai of schade aan de zeilen. Eerst maar eens een
ontbijtje. Rrrrrrrrsssttt…….He…. dat geluid ken ik  Grootzeil ligt
over giek en doghouse gedrapeerd!! Duizend bommen en granaten,
golvendomme en f.ck,.. Grootzeilval doorgeschavield. We peuteren het
restant van de val uit de mast, opnieuw doorvoeren komt later wel. De
kraanlijn is even sterk (om die reden dus) en bevestigen die aan het
grootzeil en hijsen het spul weer naar boven. Na15 minuten zeilen we
weer onder voltuig verder.
Goed, eerst koffie dan maar. Beetje lezen en wat bijslapen.
Zrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr …… de vismolen loopt ratelende uit. ik spring
mijn kooi uit en spurt naar het achterdek. De slip eraf en proberen de
vis binnen te halen. Dat valt niet mee, met z'n tweeën werken we als
gekken om de lijn binnen te draaien. Geven wat lijn en halen weer
door. Tjeeeng…..chips en ander kracht termen. Die K… vis is er met
100 meter Dyneema (85kg breek) vislijn en rvs haak van door .Nou ja,
dikke lip!! Die vis dan. Had die maar niet zo moeten tegenspartelen.
Nu zwemt die met Haak en lijn in zijn bek, terwijl die ook lekker
warmpjes in het bakblik in de oven had kunnen liggen. Het is maar wat
je fijn vindt.
Slapen dan maar we zeilen de nacht in. Yorick heeft eerste wacht.


--
Dit is een bericht verstuurd vanaf het expeditie zeiljacht POOH

mijlen,mijlen en mijlen

Zondag 14 oktober
Een zondag op zee zeilen, is er zo een, zoals men denk dat het zou moeten zijn.
Een dag van rust, zelfbeschouwing en overpeinzingen van het geen de afgelopen week is gebeurd.
Dat gezegd hebben loopt het toch altijd anders op zee. Tegen de tijd dat men thuis in kerk of bij familie is.
Hangen wij gewapend met video camera's over de railing om een school dolfijnen te filmen.
Om de Zeilen Toertocht 2012 op video vast te leggen beschikken we over een
waterdichte GoPro Hero2 en een Nikon D7000 voor opnames in HD kwaliteit.
Een halfuur video levert gelijk al een enorme hoeveelheid aan Gb op.
Die ook nog bekeken moeten worden en veilig opgeslagen op een externe drive.
Even goed doorwerken achter navigatie tafel die nu ook dienst doet als montage tafel aan boord.
Zodra we snel Internet hebben zullen we een en ongemonteerd filmpje online zetten.

De rest van de dag brengen we door in ledigheid, het grote nietsen!
In de avond en nacht neemt de wind verder af en dobberen we met 3,5kn verder zuid,
ook goed… nog 180 mijl tot Ad Dakhla

dagje, nachtje slalom zeilen en bomen.

Zaterdag 13 oktober
Lange afstanden zeilen is een bezigheid van de tijd uitzitten en om je heenkijken.
En maar een heel klein beetje op de stand van de zeilen letten.
Gedurende de dag is de koers zodanig geworden dat de we besluiten de Genua op de boom te zetten.
Dat geeft werk, hebben we wat te doen gekregen.
Hoewel we nog lang niet in de Passaat zitten gaan we toch op deze manier zeilen.

In de passaat zeilen voor de wind
Les boom zetten. Een boom is 10% langer dan de J maat. Een standaard spiboom is dus tekort!
Wind bereik 15graden ten loef ten opzichte van de voordewindse koers
Stap 1
Eerst bepalen over welke boeg de Genua moet staan. De Genua staat altijd te loef.
Stap2 De boom klaar leggen Val van boom ophouder aanslaan.
Stap3 Geien bevestigingen
Voor Gei aanslaan, deze zorgt ervoor dat de boom niet tegen de verstaging komt.
Achter Gei aanslaan, deze houdt de boom gefixeerd naar achteren toe .
Stap 3 Genua inrollen
Stap 4 Boom zetten en genuaschoot door boomeinde voeren
Stap 5 Boom horizontal zetten onder 50graden ten opzichte van het voorstag.
Stap 6 Fixeren doormiddel van de Geien en boomval.
De boom staat nu in een driehoek vast en kan nu geen kant meer op.
Stap7 Genua uitrollen/zetten en schoot doorhalen.
Let op de schoot zal waarschijnlijk tussen de zeerailing door moeten en niet boven langs.
We zeilen nu comfortabel voor de wind zonder klapperend voorzeil.
Uitgebreide handleiding met foto's staat in de Vertrekkers syllabus ZAT 2013.
Hierin staan ook tips over speciaal beslag voor passaat zeilen.
En meer over grootzeil fixatie om veilig en comfortabel in de passaat te zeilen.

Onder dit tuig slalommen we gedurende de dag en nacht tussen schepen door.
Dit kan omdat we op deze manier vrijheid van trimmen hebben.
En wel 30graden kunnen oploeven als we de genua met boom iets laten gaan, we bedienen alles vanuit de kuip
De vislijn loop ratelend uit! Maar verspelen 100meter lijnen en haak aan een iets te grote vis.
Sail on….. Morgen weer een dag

Vrijdag 12 oktober vertrek Agadir Marokko

We verlaten Agadir Marokko
Nadat we het hele circus van uitklaren achter de rug hebben nemen we afscheid van Samir,
Eh Ennie see you next year. Zeker weten. Agadir is nu eenmaal een vast onderdeel van de Zeilen Atlantische Toertocht..Zwaai, zwaai, drie ZAT schepen verlaten de haven.
Gebroederlijk motoren we de windstilte onder de kust uit. 8 mijl uit de kust pikken we de NW wind op en spuiten er van door de nacht in met een snelheid van 10 knopen . In de nacht weinig te beleven, we slapen veel. De enige onderbreking is het ZAT radionetje om de zes uur.
Plotten positie en snelheid en dat is het wel. Ons beste uur gemiddelde is 11,7 mijl en de 12 uur afstand 102 mijl. Wind NW 12-16kn

Een weekje Agadir

God de koning en het land

de Pooh bevoorraden voor de tocht naar Ad Dakhla

Uitreiken van de officiële Zeilen Atlantische Toertocht vlag

 ZAT deelnemers vullen de dieseltanks voor maar €0,72 de liter.

Klaar voor vertrek naar Ad Dakhla 600 mijl zuideliiker.

Rabat Belevenissen

Hier komt het verslag van de tijd in Rabat en de tocht naar Agadir met de Zeilen Atlantische Toertocht

Zeilen Atlantische Toertocht 11

25 september De Pooh vertrekt voor de eerste het eerste gezamenlijke traject van de Zeilen Toertocht 2012
De ZAT deelnemers hebben vanaf Nederland het reisschema en de tijd om daar over te doen zelf kunnen kiezen.
Vanaf Lagos Portugal, wanneer we Europa verlaten en de Afrikaanse kusten gaan verkennen gaat het meer samen op.
Niet dat we in colonne varen, de aankomst in vreemde havens wordt alleen meer geplant.
Onderweg houden we radio contact via VHF en SSB radio.
Ook in Nederland zit de organisatie niet stil. De eerste seminars zitten er aan te komen .
De eerste is de vertrekker seminar, dat is een dag bedoeld op de voorbereiding van toekomstige vertrekkers.
Onderwerpen als de uitrusting schip, verzekeren, route, voorraden en wat al niet meer komen aan bod,
of waar mar vragen over zijn.
Het tweede seminar staat geheel in het teken van communicatie van satelliet tot SSB passeren de revue.
Twee volle dagen, gegeven door mensen uit de praktijk die weten wat Oceaan zeilen is.
Meer weten, bezoek dan eens de Zeilen Atlantische Toertocht website .

Wij vertrekken zodadelijk naar Rabat in NW Marokko.

Zeilen Atlantiche Toertocht 10

Het valt niet mee na drie weken thuis in Holland bij familie en weekje Hiswa te water,weer alleen op de Pooh in Lagos te zijn. Afscheid nemen van geliefden is nooit leuk .Vanaf nu is het wachten op de opstappers die meegaan om de boot naar Rabat Marokko te varen. Onder hen is Marinus, redacteur van het blad zeilen.
Ik heb nog drie dagen, tijd zat om boodschappen te halen en het dek van zand te ontdoen.
Alle ZAT deelnemers zijn al gearriveerd, plannen worden gesmeed voor de verdere reis.
Vertrek naar Rabat staat voor 24 september in de avond.