29-7-2012
De zondag brengen we door met rustig door de stad lopen, niet dat er erg veel te doen is.
We vermaken ons samen echter prima met Burgerking en ijsjes eten op de kade.
Voor het avondeten zijn we uitgenodigd aan boord van de Mathiba
De rest van avond doen we rustig aan en gaan vroeg naar bed een beestje slaap in halen.
Enige regelmaat brengen in het slaap patroon.
Dat zal wel lukken want we hoeven de komende week niet op te letten
voor naderende schepen of gevaarlijk kapen.En snurken de nacht doormidden.
30-7-2012
In de vroege ochtend klopt een van de deelnemers aan bij de POOH.
Haar man is ernstig ziek dokter of ambulance moet worden geregeld,
mijn plaatselijke kennis komt nu goed van pas en binnen no-time is er een ambulance ter plaatse
en wordt de patiënt naar het ziekenhuis vervoerd.
Een dergelijk eerste doordeweekse dag in een haven worden meestal benut met inkopen.
Voor de andere ZAT deelnemer moet er nog een en ander geregeld worden.
Voor Mathiba moet er nog een juiste schalm worden aangebracht voor het nieuwe anker.
Ik loop wat heen en weer naar de stad op zoek naar de plaatselijk elektronica boer voor een lader voor mijn Nikon.
Tja, die ben ik vergeten en natuurlijk zitten in mijn andere Nikon weer een ander type batterij en lader.
Uiteindelijk vind ik een lader waar beide accu's in passen.
Channah vermaakt zicht met vissen en met een vriendinnetje van een van de andere vertrekkers
31-7-2012
Ik ga met ZAT deelnemer 8km lopen om een onderdeel op te halen gelukkig kan de winkelier ook een bijna kapotte waterpomp leveren, en kan ook de lege Camping-Gas gewisseld worden voor een volle.
Afgesproken wordt dat alles in de avond aan boord zal worden afgeleverd
Na het leveren van pomp en gasfles komt ook Gerard weer uit het ziekenhuis
en word getrakteerd op een welkom diner aan boord bij de buren. Wij eten nog maar een keer bij de Mathiba aan boord.
Channah gaat met vriendin roeien door de haven.
Ik houd me bezig aan boord van de Sylver met uitleg geven over Sailmail en weerfaxen,
wanneer ik van boord stap werkt alles probleemloos. De controle mail haal ik aan boord van de Pooh nog even op voor hetslapen gaan op. Bericht aangekomen dus het systeem is in orde.
Nu naar bed.
1-8-201
De dag begint slecht, Gerard moet toch weer naar het ziekenhuis het ziet er niet best uit.
Maar snel vervoer regelen naar ziekenhuis.
Channah en ik, brengen de dag door met winkelen en de stad bekijken.
Teruggekomen rommel ik wat aan boord en gaat Channah op zoek naar een visnet,
gewapend met pinpas en contanten.En komt later trots haar nieuwe aanschaf laten zien, 15 euro armer.
Ze brengt de rest van de dag door met pogingen om een vis te verschalken,
echter zonder resultaat wat ze teleurstellend vind gezien de gedane investering.
We eten bijtijds want vanavond is er een optreden op het Plaza Maria Pita in de stad,
van de beroemdste band van Spanje La Orea de van Gogh .Wat zoiets betekent als het oortje van van Gogh.
Aanvang 22uur maar we gaan bijtijds want Channah wil een goed plekje hebben. Het plein staat vol gillende enopgewondenpubers. Gewapend met mobieltje op fotostand staan ze te joelen voor het gemeente huis wachtend op de komst van de idolen. Die gaan zoals beroemdheden betaamt via de achterdeur naar het podium aan de andere kant van het plein.
Het is een band die Channah wel aanspreek en mij eigenlijk ook wel, een mengeling van hardrock, met fraaie Ballads.
Wat een feest en ervaring voor Channah, haar eerste echte openlucht rock concert.
Fraaie licht show en oorverdovend geluid. En zo hoort dat, rock muziek moet je voelen.
Na 2,5uur is het feest ten einde en wandelen we oorsuizend naar Pooh terug. Zeg pap, dat was echt heel cool he.
2-8-2012
In de ochtend ga ik mee naar het ziekenhuis om te zien hoe het gaat en te proberen om Grerard naar Nederland te krijgen.
Het ziekenhuis is niet wat we gewend zijn. Spaans de enige taal en de dokter te spreken krijgen blijkt een helse opgave.
De rest van de dag brengen we door met cultuur snuiven. We lopen langs de boulevard via het park Poligono de Durmideiras, een park vol vreemde kunst en beleving objecten naar de Torre de Hercules.
De oudste en nog volledig werkende vuurtoren ter wereld. Voor de toren ligt in steen, een reusachtige windroos waar je natuurlijk op moet gaan staan wijzend naar Nederland,
en foto's van genomen moet hebben.We gedragen ons dus als echte toeristen, eten ijsje en slenteren teug naar de boot.
Eten nog maar weer eens aan boord van de Mathiba . Channah gaat met de dingy naar de pier gewapend met kuilnet enstukjesvlees er moeten toch krabben te strikken zijn. Ze is druk bezig en de mannen op de pier moedigen haar aan.
Ze besluit dat een anker nodig is om de boot naast de rotsblokken te meren, even terug roeien en anker ophalen dus.
Na een uur gepruts komt ze terug, koud en teleurgesteld weer niets gevangen.
Dan maar de warme kooi in en slapen.
3-8-2012
Vandaag is de laatste dag voor Channah. Omdat we nog niet hebben kunnen zonnen gaan we vandaag de hele dag naar het strand. Het is wat winderig maar wat maakt dat uit de zon is krachtig, rugzak vol lekkers en blikjes cola
lopen we de weg naar het strand .Er staan super golven
die met veel geraas stuk lopen op het strand. We letten niet op en verkleuren lekker, tja iets teveel dus.
Ai dat word After-Sun smeren vanavond . Als afsluiting van Channah haar golf van Biskaje oversteek gaan we op zoek naartappas en ander lekkers. Maar besluiten om Serano ham te kopen met lekker brood en dat op de Pooh te gaan eten, lekkersamen voor de laatste keer aan boord eten.
Gerard is uit het ziekenhuis en mag morgen naar Nederland vliegen.
Wij gaan de koffer inpakken en lopen door het schip op zoek naar vergeten dingen.
Het is maar een tas maar wat neemt een dergelijk, 12 jarig meisje al veel mee.
Vroeg naar bed want we moeten er om half zes uit.
4-8-2012
Ring, ring, half zes en nog erg donker! Ik zet koffie en thee en maak broodjes, en wek Channah die brommend wakker wordt.
Tijd om te gaan, de taxi is om half zeven besteld. We moeten bijtijds op het vliegveld zijn. De Sylver crew gaat ook naar huis gezamenlijk drinken we koffie in de wachtruimte tot de oproep voor boarding klink. Ik mag mee tot aan de Gate want Channah vliegt onder begeleiding ik moet dus ook door de scanner . Om haar vervolgens over te dragen aan de stewardess die haar na een laatste knuffel en kus, als eerste mee het vliegtuig in neemt, zwaai, zwaai, snik, daar gaat mijn kleine stoere meisje alleen naar huis. Ik blijf alleen in een lege vertrek hal achter,.daaag Channah . Met de bus terug naar La Coruna en dan naar de Pooh even slapen en me realiseren dat ik weer helemaal alleen ben aan boord.........
De zondag brengen we door met rustig door de stad lopen, niet dat er erg veel te doen is.
We vermaken ons samen echter prima met Burgerking en ijsjes eten op de kade.
Voor het avondeten zijn we uitgenodigd aan boord van de Mathiba
De rest van avond doen we rustig aan en gaan vroeg naar bed een beestje slaap in halen.
Enige regelmaat brengen in het slaap patroon.
Dat zal wel lukken want we hoeven de komende week niet op te letten
voor naderende schepen of gevaarlijk kapen.En snurken de nacht doormidden.
30-7-2012
In de vroege ochtend klopt een van de deelnemers aan bij de POOH.
Haar man is ernstig ziek dokter of ambulance moet worden geregeld,
mijn plaatselijke kennis komt nu goed van pas en binnen no-time is er een ambulance ter plaatse
en wordt de patiënt naar het ziekenhuis vervoerd.
Een dergelijk eerste doordeweekse dag in een haven worden meestal benut met inkopen.
Voor de andere ZAT deelnemer moet er nog een en ander geregeld worden.
Voor Mathiba moet er nog een juiste schalm worden aangebracht voor het nieuwe anker.
Ik loop wat heen en weer naar de stad op zoek naar de plaatselijk elektronica boer voor een lader voor mijn Nikon.
Tja, die ben ik vergeten en natuurlijk zitten in mijn andere Nikon weer een ander type batterij en lader.
Uiteindelijk vind ik een lader waar beide accu's in passen.
Channah vermaakt zicht met vissen en met een vriendinnetje van een van de andere vertrekkers
31-7-2012
Ik ga met ZAT deelnemer 8km lopen om een onderdeel op te halen gelukkig kan de winkelier ook een bijna kapotte waterpomp leveren, en kan ook de lege Camping-Gas gewisseld worden voor een volle.
Afgesproken wordt dat alles in de avond aan boord zal worden afgeleverd
Na het leveren van pomp en gasfles komt ook Gerard weer uit het ziekenhuis
en word getrakteerd op een welkom diner aan boord bij de buren. Wij eten nog maar een keer bij de Mathiba aan boord.
Channah gaat met vriendin roeien door de haven.
Ik houd me bezig aan boord van de Sylver met uitleg geven over Sailmail en weerfaxen,
wanneer ik van boord stap werkt alles probleemloos. De controle mail haal ik aan boord van de Pooh nog even op voor hetslapen gaan op. Bericht aangekomen dus het systeem is in orde.
Nu naar bed.
1-8-201
De dag begint slecht, Gerard moet toch weer naar het ziekenhuis het ziet er niet best uit.
Maar snel vervoer regelen naar ziekenhuis.
Channah en ik, brengen de dag door met winkelen en de stad bekijken.
Teruggekomen rommel ik wat aan boord en gaat Channah op zoek naar een visnet,
gewapend met pinpas en contanten.En komt later trots haar nieuwe aanschaf laten zien, 15 euro armer.
Ze brengt de rest van de dag door met pogingen om een vis te verschalken,
echter zonder resultaat wat ze teleurstellend vind gezien de gedane investering.
We eten bijtijds want vanavond is er een optreden op het Plaza Maria Pita in de stad,
van de beroemdste band van Spanje La Orea de van Gogh .Wat zoiets betekent als het oortje van van Gogh.
Aanvang 22uur maar we gaan bijtijds want Channah wil een goed plekje hebben. Het plein staat vol gillende enopgewondenpubers. Gewapend met mobieltje op fotostand staan ze te joelen voor het gemeente huis wachtend op de komst van de idolen. Die gaan zoals beroemdheden betaamt via de achterdeur naar het podium aan de andere kant van het plein.
Het is een band die Channah wel aanspreek en mij eigenlijk ook wel, een mengeling van hardrock, met fraaie Ballads.
Wat een feest en ervaring voor Channah, haar eerste echte openlucht rock concert.
Fraaie licht show en oorverdovend geluid. En zo hoort dat, rock muziek moet je voelen.
Na 2,5uur is het feest ten einde en wandelen we oorsuizend naar Pooh terug. Zeg pap, dat was echt heel cool he.
2-8-2012
In de ochtend ga ik mee naar het ziekenhuis om te zien hoe het gaat en te proberen om Grerard naar Nederland te krijgen.
Het ziekenhuis is niet wat we gewend zijn. Spaans de enige taal en de dokter te spreken krijgen blijkt een helse opgave.
De rest van de dag brengen we door met cultuur snuiven. We lopen langs de boulevard via het park Poligono de Durmideiras, een park vol vreemde kunst en beleving objecten naar de Torre de Hercules.
De oudste en nog volledig werkende vuurtoren ter wereld. Voor de toren ligt in steen, een reusachtige windroos waar je natuurlijk op moet gaan staan wijzend naar Nederland,
en foto's van genomen moet hebben.We gedragen ons dus als echte toeristen, eten ijsje en slenteren teug naar de boot.
Eten nog maar weer eens aan boord van de Mathiba . Channah gaat met de dingy naar de pier gewapend met kuilnet enstukjesvlees er moeten toch krabben te strikken zijn. Ze is druk bezig en de mannen op de pier moedigen haar aan.
Ze besluit dat een anker nodig is om de boot naast de rotsblokken te meren, even terug roeien en anker ophalen dus.
Na een uur gepruts komt ze terug, koud en teleurgesteld weer niets gevangen.
Dan maar de warme kooi in en slapen.
3-8-2012
Vandaag is de laatste dag voor Channah. Omdat we nog niet hebben kunnen zonnen gaan we vandaag de hele dag naar het strand. Het is wat winderig maar wat maakt dat uit de zon is krachtig, rugzak vol lekkers en blikjes cola
lopen we de weg naar het strand .Er staan super golven
die met veel geraas stuk lopen op het strand. We letten niet op en verkleuren lekker, tja iets teveel dus.
Ai dat word After-Sun smeren vanavond . Als afsluiting van Channah haar golf van Biskaje oversteek gaan we op zoek naartappas en ander lekkers. Maar besluiten om Serano ham te kopen met lekker brood en dat op de Pooh te gaan eten, lekkersamen voor de laatste keer aan boord eten.
Gerard is uit het ziekenhuis en mag morgen naar Nederland vliegen.
Wij gaan de koffer inpakken en lopen door het schip op zoek naar vergeten dingen.
Het is maar een tas maar wat neemt een dergelijk, 12 jarig meisje al veel mee.
Vroeg naar bed want we moeten er om half zes uit.
Ring, ring, half zes en nog erg donker! Ik zet koffie en thee en maak broodjes, en wek Channah die brommend wakker wordt.
Tijd om te gaan, de taxi is om half zeven besteld. We moeten bijtijds op het vliegveld zijn. De Sylver crew gaat ook naar huis gezamenlijk drinken we koffie in de wachtruimte tot de oproep voor boarding klink. Ik mag mee tot aan de Gate want Channah vliegt onder begeleiding ik moet dus ook door de scanner . Om haar vervolgens over te dragen aan de stewardess die haar na een laatste knuffel en kus, als eerste mee het vliegtuig in neemt, zwaai, zwaai, snik, daar gaat mijn kleine stoere meisje alleen naar huis. Ik blijf alleen in een lege vertrek hal achter,.daaag Channah . Met de bus terug naar La Coruna en dan naar de Pooh even slapen en me realiseren dat ik weer helemaal alleen ben aan boord.........
Hier dan, volgens de krant ons nieuwe zeilmeisje Channah ten Dam.