Devils Island
Tegen vieren zien we de lichten van Iles des Salut, Frans Guyana.
De zeilen worden gestreken en het laatste stukje gaat op de motor met de stroom mee zodat we bij daglicht kunnen ankeren. 7uur gaat het anker overboord en liggen we tussen Ile Royale en St Joseph.
Even maar geen anker bier een kop koffie vervangt deze.
Na 13 dagen op de oceaan zijn we er!
Er liggen nog drie schepen voor anker, geen Nederlanders, dat had ik ook niet verwacht.
Wel jammer, want het ligt gewoon op de route naar Suriname. Dus waarom zou je het laten liggen?
We hebben nu ook weer GSM bereik dus wordt er gebeld, geSMSt, geappt. en gefacebooked.
Eerst maar eens een ontbijtje en dan met de dinghy naar de wal.
Na bijna 14 dagen op zee hebben we weer vaste wal onder de voeten.
Het eiland is een juweel,
Je kunt je er echter wel iets bij voorstellen van het leed wat hier onder de gevangenen moet zijn geweest.
Nu is het een natuurreservaat en museum.
We zien de diverse oude gebouwen van het Bagno soms gerestaureerd de meeste nog in vervallen staat.
Bovenaan het eiland vinden we de het riante onderkomen van de toenmalige directeuren diverse administratieve onderkomen, kerk, ziekenhuis en de vervallen gevangenissen
Op het eiland zien we apen, boskonkonis en papagaaien.
Aan de noord zijde vinden we een hotel met bar!
Eindelijk drinken we weer eens een ijskoude Heineken! We eten spareribs als lunch.
Het uitzicht is fenomenaal. We kijken in oostelijke richting uit over onze route van 1800 mijl plus.
Op de voorgrond ligt Duivelseiland waar de lepra lijders werden achtergelaten.
Na deze voor ons eerste Europese maaltijd zins ons vertrek uit Portugal.
Lopen we nog een ronde over het eiland en schieten een SD kaart vol met foto's en video.
Eenmaal aan boord eerst maar eens een paar uur bijslapen.
Als diner eten we alweer tonijn maar dat verveelt helemaal niet.
Nog maar even een paar uur slapen voor we vertrekken.
1 uur lichten we het anker en varen de pikdonkere nacht in.
Op naar Suriname.